Proizvodnja kupusa je moguća tokom cijele godine, a za ranu proizvodnju može da se iskoristi zemljište posle spanaća i salate. Na istu površinu kupus se može saditi posle 3-4 godine.
Tokom zime i ranog proljeća kupus se gaji u zaštićenom prostoru (visokim tunelima i plastenicima). Za ranu proljećnu proizvodnju najbolje je da se objekat grije. Optimalna temperatura za kupus je 18-20 stepeni Celzijusa. Ukoliko je temperatura viša ona usporava obrazovanje glavice.
Za sadnju kupusa na otvorenom, prva sjetva počinje tokom januara i februara, u toplim lejama i kontejnerima. Rasadjivanje se obavlja zavisno od vremena sjetve, vremenskih prilika i planiranog plasmana krajem februara, tokom marta i aprila.
U zavisnosti od predusjeva i planiranog roka proizvodnje, zavisi i obrada zemljišta. Za ranu proizvodnju na otvorenom, duboko oranje (na 35-40cm) obavlja se u jesen odmah nakon skidanja usjeva. Ukoliko se ore u rano proleće onda se dubina oranja smanjuje na 15-18 cm i zemlijšte se odmah površinski priprema.
Za osnovno đubrenje može da se koristi stajnjak u kombinaciji sa mineralnim đubrivom, a preporuka stručnjaka Mijušković Dragana iz savjetodavne službe je oko 40 tona stajnjaka po hektaru i NPK 8:16:24 ili slične formulacije u količini od 400-500 kg/ha.
Rasad kupusa za gajenje u zatvorenom prostoru rasađuje se u fazi sa 3-4 prava lista. Sadi se na rastojanju 50-60 cm između redova i 35-40 cm između biljaka u redu. Poslije sadnje neophodno je da se rasad obilno zalije. U toku vegetacije potrebno je zalivanje na svakih 7-10 dana sa oko 20 litara vode po kvadratu.
Kupus iznosi dosta hranljivih materija iz zemlje. Hraniva u zemlju se unose osnovnim đubrivom, a zatim kroz dvije prihrane.
Prva prihrana se obavlja 2-3 nedjelje posle sadnje rasada prilikom međuredne obrade i tada se dodaje azotno đubrivo (150-300 kg/ha), a druga pred početak formiranja glavice sa NPK 10:20:30 (200 kg/ha). Pravilnom ishranom skraćuje se vegetacija, što je izuzetno značajno u proizvodnji ranog kupusa. U fazi rasada i do trenutka obrazovanja glavice važno je da biljke imaju dovoljnu količinu azota, a u periodu obrazovanja glavice dovoljnu količinu fosfora.
Važna napomena: Ukoliko se kasni prilikom prihrane, velike količine azota u kasnijim fazama mogu produžiti vegetaciju a često i izazivaju pucanje glavica.
U zavisnosti od odabire sorte razlikovaće se i dužina vegetacije. Ona može da se kreće od 55-60 dana, pa do 120 dana.
